مقتطفات من فيلم أصحاب ولا بيزنيس

أصحاب ولا بيزنس من الأفلام اللى بحبها و بحب اتفرج عليها و مش بمل منها...اد ايه احنا عاييشين فى وادى واخواتنا فى فلسطين والعراق فى وادى تانى خالص!! أحنا همنا اكلنا و شربنا وعيالنا ودراستنا وكل الحاجات اللى ممكن يعتبرها الناس دى حاجة فرعية جدا، وهما همهم انهم بس يعيشوا لليوم اللى بعده ، لأ ، للحظة اللى جاية..
شفتوا قوة عمرو واكد و صدقه (طبعا كتمثيل) لما سألوه "اشمعنى انت؟" ، رد بقوة:"اشمعنى كل اللى راحوا؟..الناس بتعيش عشان الأهل والوطن..الأهل راحوا، والوطن انت شايف حاله؟"..يااااا!! فعلا يمكن فيه بلاد عربية محتلة و تانية لأ ، بس كلهم تليق عليهم ’انت شايف حاله‘.. و يمكن الأهل فى الدول المحتلة بيموتوا، بس فى الدول التانية بيسافروا، بينشغلوا بحياتهم،و بيطنشوا وطنهم...يعنى رايحين رايحين..
’الوطن‘.. بقت كلمة بتضحك فى بلادنا... مرة واحد جارى قال لمامته و هو فى رابعة ابتدائى "ايه مصطفى كامل اللى بيقول لو لم اكن مصريا، لوددت ان اكون مصريا" ده مجنون؟"!!!... احنا افتقدنا الاحساس بكلمة الوطن.. و بعد ما كنا بنتاع اخبار بلدنا و البلاد العربية و نعيط لما نسمع عن فلسطينى مات، بقينا عاملين زى الأطرش فى الزفة، لأ، ده احنا كمان عدينا المرحلة دى...احنا لا نرى لا نسمع لا نتكلم.. و كمان لا نهتم..دلوقتى الواحد اتعود ... اتعود على انه يعرف ان فيه ناس ماتت و بلاد احتلت و قوات افترت!!، بقت الأخبار حاجة بتجيب نكد فى حياتنا (اكتر من النكد اللى فيها)... و بدل ما نقف مع بعد، الفلسطنيين بيتخانقوا مع بعضهم، والعراقين بيحاربوا بعضهم!!
هستعير كلمات اغنية فى الفيلم "شوف كنا فين و بقينا فين يا زمان، ماشيين تايهين بقالنا زمان،تايهين فى مطرحنا، بنداوى فى جروحنا، حاسين و بنخبى، وندارى على روحنا"..ايوة ده حالنا فى اوطاننا حالنا بيتدهور و الزمن شاهد علينا، و بنكابر و نقنع نفسنا ان احنا نقدر نعيش فيه و هو بيتدهور فبنتدهور معاه، فى سلوكنا و اخلاقياتنا و انتماءنا... وبيضيع الأمل و الوطن.
مصطفى قمر سأل فى الفيلم :"ازاى واحد يقرر مرة واحدة انه يموت؟"..أنا اقولك..لما الواحد يشوف وطنه بيضيع، و أهله بيهربوا، وحضارته بتتسرق، و مستقبله مظلم، و حاضره منيل، و الناس اللى المفروض تحميه هى اللى بترهبه، يفكر يموت، ماهو بدل مش قادر يحسن وطنه ولا يتدهور معاه يموت احسن!!
مش بقول نستشهد ولا ننتحر... بس على الاقل نتفرج و نتعظ...فيه ناس سكتت قبلنا.. و ادينا شفنا هم وصلوا لفين..نتعلم منهم، منستناش كل الناس تتحسن و بعدين نقلدهم،لأ،نبدأ بنفسنا، بأهلنا، بأولادنا..نربى فيهم الانتماء، الوطنية ، الكفاح ، الحلم و تحقيقه ...نربى فيهم الايجابية و التفاؤل... ساعتها هيرجع الأمل و هنسترد الوطن..
و اخيرا...أنا معجبة اوى بيكم يا كل اللى عايشين فى بلادهم المحتلة و لسة بيجاهدوا و يكافحوا..
6/7/07